Rozdział II

                                                   Rozdział II 

Wybiegłam z biblioteki w nie najlepszym stanie, wpadłam do swojego pokoju i rzuciłam się z płaczem na łóżko. 

Mijały godziny,a ja nadal trwałam w tej pozycji. Pomyślałam wtedy jaka ja jestem żałosna i krucha. Wstałam w pośpiechu z wygodnej lawendowej pościeli, podeszłam szybko do wielkiego lustra zamiarem sprawdzenia swojego stanu używalności. Miałam czerwone i podkrążone oczy od płaczu, makijaż też nie wyglądał najlepiej. 

Postanowiłam się przebrać i dać upust swoim emocjom poprzez taniec. Zmieniłam swoją niebieską sukienkę na  crop top i krótkie spodenki do tego włożyłam czarne baleriny. Włosy pozostawiłam rozpuszczone.

 Nałożyłam lekki makijaż który składał się jedynie z podkładu, tuszu do rzęs i błyszczyka. Wyszłam z pomieszczenia i udałam się do sali tanecznej. Ściągnęłam buty i włączyłam swoją ulubioną piosenkę. Po chwili byłam całkowicie zatracona w tej cudownej melodii. 

Myślałam że taniec pomoże mi się uspokoić, wyciszyć i poukładać sobie to wszystko a stało się zupełnie odwrotnie przelałam na niego cały swój żal, smutek, rozczarowanie które zmieniły się w wściekłość i niekontrolowaną złość. Zatrzymałam się. Podeszłam do ogromnego lustra stojącego przy barierkach. Kiedy byłam młodsza ćwiczyłam przy niej balet. Patrząc w lustro, myślałam o moim ojcu i o tym co mi powiedział, cała złość i wściekłość zaczęłam we mnie narastać. 

- A niech to szlag - powiedziałam. 

Nagle lustro pękło tak jakby ktoś rzucił w niego ogromnym kamieniem.

 Podeszłam do popękanej tafli lustra w poszukiwaniu czegoś co mogło go zbić lecz nic tam nie znalazłam. 

W mojej głowie rodziły się pytania, co się stało? Kto to zrobił? Dlaczego to wszystko przytrafia się właśnie mi? 

By Max and Kama 











P.S.

Hej czytelnicy :D Mam dla was kilka informacji: 
1. Zdjęcia do rozdziału pojawią się najprawdopodobniej w piątek :) 
2. Jeśli chodzi o następny rozdział to już zależy od was czyli ile będzie komentarzy 
Pozdrawiam! :* 
//Kama i Max :D